Schronisko Stefanka na Koziej Górze

Jak dojść do schroniska Stefanka na Koziej Górze?

Do schroniska Stefanka na Koziej Górze można dojść następującymi szlakami:

• żółtym szlakiem z Bielska-Białej Olszówki, a następnie niebieskim szlakiem przez Kozią Górę (1:30 h, 3.2 km);
• zielonym szlakiem z Bielska-Białej Olszówki (1:30 h, 3.6 km);
• zielonym szlakiem z Bielska-Białej Olszówki, a następnie czerwonym szlakiem przez Równię pod Kozią i na koniec szlakiem niebieskim (1:35 h, 4 km);
• czerwonym szlakiem z Bystrej Śląskiej na Równię pod Kozią, skąd niebieskim szlakiem do schroniska (1 h, 2 km);
• żółtym szlakiem ze schroniska PTTK na Szyndzielni, końcówka niebieskim szlakiem przez Kozią Górę (1:20 h, 4.2 km).

Schronisko na Koziej Górze – szlaki turystyczne

Schronisko na Koziej Górze to bardzo dobra baza wypadowa w północno-wschodnie obszary Beskidu Śląskiego oraz w pasmo Magurki Wiślańskiej w Beskidzie Małym. To również dobry wybór dla osób, których celem jest zdobywanie szczytów Korony Gór Polski:

• Czupel – reprezentujący Beskid Mały w Koronie Gór Polski – leży w odległości 12.7 kilometrów od schroniska (4:15 h);
• nieco dalej znajduje się Skrzyczne – najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego (6 h, 15.4 km).

A poza Koroną Gór Polski? Popularne szlaki to m.in.:

• do schroniska PTTK na Szyndzielni i z powrotem (3:05 h, 8.4 km);
• pętla: schronisko PTTK na Szyndzielni, Klimczok, schronisko PTTK na Klimczoku, Magura, Bystra Śląska i powrót do schroniska (5 h, 14.1 km);
• do Chaty na Groniu i z powrotem (3:40 h, 10.1 km).

Oferta turystyczna

Obecnie schronisko Stefanka oferuje 30 miejsc noclegowych w pokojach 2-, 5- i 6-osobowych z łazienkami. Obiekt prowadzi pełne wyżywienie.

Historia

Historia schroniska Stefanka sięga końca XIX wieku, kiedy na Koziej Górze powstała mała chata dla robotników leśnych. W 1909 roku budynek przejęło Towarzystwo Popierania Ruchu Turystycznego, które w 1912 roku przekształciło go w schronisko o nazwie Rodelhütte.

W 1921 roku gmina Bielsko przekazała schronisko niemieckiej organizacji Beskidenverein, która w 1926 roku rozbudowała obiekt. Schronisko było wtedy popularnym miejscem wśród turystów, głównie niemieckich. Popularność budował zwłaszcza tor saneczkowy pozwalający na zjazd spod schroniska aż do Cygańskiego Lasu. Polacy nazywali obiekt schroniskiem nad Torem, a później Stefanką, na cześć Karla Steffana, prezesa Beskidenverein i burmistrza Bielska.

Po II wojnie światowej schronisko było w złym stanie, ale zostało przejęte i odbudowane przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. Później zarząd nad schroniskiem przejęło Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. W latach 1970–1975 obiekt przekształcono w chatkę studencką Uniwersytetu Śląskiego.

Od 1979 roku schronisko wielokrotnie zmieniało swych właścicieli. Aktualnie jest nim miast Bielsko-Biała.