Schronisko PTTK na Hali Krupowej

Jak dojść do schroniska PTTK na Hali Krupowej?

Do schroniska PTTK na Hali Krupowej można dojść następującymi szlakami:

• czarnym szlakiem z Sidziny (1:40 h, 3.6 km);
• trasą z przełęczy Zubrzyckiej (2:30 h, 6.2 km);
• czerwonym szlakiem z przełęczy Krowiarki (3:10 h, 9.4 km);
• zielonym szlakiem z Zawoi (4 h, 10.4 km);
• niebieskim szlakiem ze Skawicy (3 h, 7.4 km);
• żółtym szlakiem z Juszczyna Górnego (3:30 h, 8.7 km);
• trasą z Kojszówki (4:40 h, 12.6 km);
• trasą z Osielca (4:40 h, 12.8 km);
• czerwonym szlakiem z Bystrej (4:30 h, 12.5 km).

Schronisko na Hali Krupowej – szlaki turystyczne

Schronisko na Hali Krupowej to dobra baza wypadowa w Beskid Żywiecki – a konkretniej w jego wschodnie obszary.

Wprawni turyści zdobywający szczyty Korony Gór Polski mogą rozważyć je jako miejsce noclegu:

• Babia Góra – najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego – leży w odległości 14 kilometrów od schroniska (5:30 h);
• nieco dalej znajduje się Mędralowa (5:40 h, 17.1 km). To szczyt, który niektóre źródła wskazują jako najwyższy w Beskidzie Makowskim.

A poza Koroną Gór Polski? Popularne szlaki to m.in.:

• pętla: zielonym i następnie niebieskim szlakiem na Halę Śmietanową, skąd czerwonym szlakiem na Kiczorkę, Policę, Cupel i z powrotem do schroniska (4:10 h, 12.4 km);
• czerwonym szlakiem na przełęcz Malinowe i z powrotem (4:50 h, 15.5 km).

Oferta turystyczna

Schronisko PTTK na Hali Krupowej dysponuje 38 miejscami noclegowymi w pokojach 2-, 4-, 10- i 16-osobowych.

Niektóre pokoje mają własne toalety, ale większość dzieli wspólne sanitariaty na korytarzu.

Do dyspozycji gości jest bufet oferujący pełną ofertą gastronomiczną ze specjalizacją w kuchni domowej.

W schronisku znajduje się ponadto stacja Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.

Historia

W grudniu 1935 roku powstało pierwsze schronisko o nazwie “Pod Policą”. Niestety, schronisko uległo zniszczeniu podczas działań wojennych i zostało spalone przez hitlerowców w październiku 1944 roku.

Schronisko zostało odbudowane i uroczyście otwarte ponownie 9 października 1955 roku. Wówczas przyjęło imię Kazimierza Sosnowskiego.

W kolejnych latach schronisko rozwijało się, a w 1967 roku udało się doprowadzić do obiektu elektryczność (poprzez agregat prądotwórczy). 25 października 2001 roku udało się podłączyć schronisko do linii wysokiego napięcia, co znacznie poprawiło jego funkcjonalność.

W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku schronisko przeszło gruntowny remont i przebudowę, aby sprostać oczekiwaniom i potrzebom współczesnych turystów.