Schronisko PTTK Markowe Szczawiny

Jak dojść do schroniska PTTK Markowe Szczawiny?

Do schroniska PTTK Markowe Szczawiny można dojść następującymi szlakami:

• niebieskim szlakiem z Zawoi Policzne na Sulową Cyrhlę, skąd czarnym szlakiem (2:20 h, 5.6 km);
• czarnym szlakiem z Zawoi – Lajkonik (2:20 h, 5.7 km);
• zielonym szlakiem z Zawoi Markowej (1:35 h, 3.3 km);
• z Zawoi Czatoży kolejno szlakiem: niebieskim, czerwonym i zielonym (2 h, 4.3 km).

Markowe Szczawiny – szlaki turystyczne

Markowe Szczawiny to dobra baza wypadowa w Beskid Żywiecki – przede wszystkim w jego wschodnie ostępy.

To również dobry wybór dla osób zdobywających szczyty Korony Gór Polski:

• Babia Góra – najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego – leży w odległości 2.6 kilometrów od schroniska (1:40 h);
• Mędralowa – którą niektóre źródła wskazują jako najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego – znajduje się o 2:20 h wędrówki od schroniska (7.3 km).

A poza Koroną Gór Polski? Popularne szlaki to m.in.:

• najszybsza pętla na Babią Górę i z powrotem: szlak żółty w jedną stronę i czerwony w drugą (2:55 h, 5.6 km);
• pętla na Babią Górę z wejściem na Sokolicę i Kępę (4:40 h, 11.7 km);
• podwójna pętla: Małą Babia Góra, Jałowcowy Garb, Mędralowa Zachodnia, Mędralowa, znowu Jałowcowy Garb i powrót do schroniska (6:20 h, 18.6 km).

Oferta turystyczna

Obiekt oferuje 40 miejsc noclegowych w pokojach 2-, 3-, 4-, 6-, 7- i wieloosobowych.

Schronisko Markowe Szczawiny dysponuje pełną ofertą gastronomiczną.

Historia

Budowa schroniska na Babiej Górze rozpoczęła się w 1906 roku, a otwarcie nastąpiło 15 września tego samego roku. Schronisko było kilkukrotnie rozbudowywane w latach 1922, 1925, 1926 i 1931 stając się coraz bardziej przestronne i nowoczesne. W 1934 r. schronisko zostało podłączone pod linię telefoniczną i wodociągi.

Podczas wojny schronisko na Markowych Szczawinach było zarządzane przez krakowską sekcję Alpenverein. W 1945 roku Gospodarz schroniska uratował je przed spaleniem przez wycofujących się Niemców.

Po wojnie schronisko nadal działało, początkowo pod egidą Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a od 1950 r. Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W 1964 r. przeprowadzono remont generalny schroniska.

W 2007 r. stary obiekt został całkowicie rozebrany.

W miejscu, gdzie dawniej stało pierwotne schronisko, obecnie można podziwiać nowoczesną konstrukcję, otwartą dla turystów 21 listopada 2009. Obecne schronisko to dwukondygnacyjny budynek murowany z cegły, którego zewnętrzne ściany są wykończone kamieniem.