Chatka Górzystów

Jak dojść do Chatki Górzystów?

Do Chatki Górzystów można dojść następującymi szlakami:

• żółtym ze schroniska PTTK na Stogu Izerskim (2:40h, 9.9 km) lub z Rozdroża Izerskiego (2:35h, 8.6 km);
• niebieskim ze Świeradowa-Zdroju, końcówka żółtym (2:40h, 7.3 km) lub ze Szklarskiej Poręby (4:35h, 15 km);
• czerwonym ze Stacji Turystycznej Orle, końcówka żółtym (1:30h, 5.1 km).

Schronisko Chatka Górzystów – szlaki turystyczne

Schronisko Chatka Górzystów to dobra baza wypadowa w Góry Izerskie – przede wszystkim w ich północno-środkowy obszar. Nieco dalej, ale wciąż w pobliżu, znajdują się zachodnie rubieże Karkonoszy.

To również dobry wybór dla osób pragnących zdobywać szczyty Korony Gór Polski. Wysoka Kopa – reprezentant Gór Izerskich w Koronie Gór Polski – leży bowiem o 2:15 godziny marszu od Chatki (6.4 km).

A poza Koroną Gór Polski? Popularne szlaki to m.in.:

• na czeski Smrk z wieżą widokową, następnie do schroniska na Stogu Izerskim i zejście do Świeradowa-Zdroju (4:25 h, 16 km);
• pętla na Smrk żółtym i czerwonym szlakiem – oraz z powrotem do Chatki Górzystów (5:15 h, 18.8 km);
• czerwony szlak do Stacji Turystycznej Orle, skąd bez znaków do Jakuszyc (2:35 h, 8.9 km);
• żółty szlak na Rozdroże Pod Kopą, skąd czerwony szlak nieopodal Wysokiej Kopy. Następnie wędrówka przez Izerskie Garby i Wysoki Kamień, a następnie zejście do Szklarskiej Poręby (4:30 h, 15.5 km);

Oferta turystyczna

Obecnie Chatka Górzystów oferuje 40 miejsc noclegowych.

Tutejsze warunki są raczej surowe: brak wygód, brak prądu i światła, konieczność samodzielnego napalenia w piecu zimą.

W Chatce Górzystów funkcjonuje mała gastronomia, dostępne są również napoje.

Adres schroniska: Hala Izerska 1, 59-850 Świeradów-Zdrój.

Ciekawostki

Na Hali Izerskiej znajdowała się do II wojny światowej wieś o nazwie Gross-Iser. Budynek schroniska i stojąca obok niego drewutnia to jedyna pozostałość po tej osadzie. Wieś została zniszczona w latach powojennych.

Historia

Przed II wojną światową, Gross-Iser zamieszkiwało około 240 osób, które mieszkały w 43 domach. Funkcjonowały tam 3 gospody, 2 schroniska, kawiarnia, straż pożarna, leśniczówka, domek myśliwski i szkoła. W 1938 roku zbudowano nowy budynek szkolny, który posiadał m.in. klasę z biblioteką, pomieszczenie do prac ręcznych dla chłopców (obecna drewutnia) i kuchnię dla dziewcząt. Na piętrze mieszkali nauczyciele.

10 maja 1945 roku, Gross-Iser zostało zajęte przez rosyjskich żołnierzy, którzy zabili właściciela schroniska, Paula Hirta. Po wojnie szkołę zdewastowano i ogołocono z większości sprzętów i wielu elementów konstrukcyjnych.

Budynek szkoły przekształcono na schronisko w połowie lat 80. XX wieku, za sprawą studentów z Wyższej Szkoły Inżynieryjnej z Zielonej Góry.