Korona Gór Polski

Nieścisłości i kontrowersje

Niestety, lista ta jest już bowiem od dawna nieaktualna. Od tego czasu nowsze pomiary udowodniły, że część szczytów wcale nie jest najwyższa.

Co więcej, niektóre pasma górskie nie zostały na liście w ogóle uwzględnione. Z drugiej strony inne pasma nie powinny się w ogóle na niej znaleźć.

Na korona-gor-polski.pl odkryjesz:

• wszystkie szczyty znajdujące się na oficjalnej liście;
• wszystkie szczyty, które powinny się na niej znaleźć;
• wszystkie szczyty, które nie zostały uwzględnione, chociaż wiadome było, że są najwyższe.

Oficjalne szczyty Korony Gór Polski

Kolorem czerwonym zaznaczyłem w tabeli szczyty, które nie są najwyższymi szczytami przypisanego do nich pasma górskiego… a mimo to znalazły się na oficjalnej liście Korony Gór Polski. Więcej na ten temat piszę pod drugą tabelą.

Kolorem białym wskazałem natomiast szczyty, co do których pierwszeństwa nie ma wątpliwości.

Nieoficjalne szczyty Korony Gór Polski

Poniżej zestawiłem szczyty, które z różnych powodów nie znajdują się w gronie szczytów Korony Gór Polskich, chociaż są najwyższe w pasmach, do których przynależą.

Kolorem zielonym wyróżniłem szczyty leżące na terenie pasm górskich, których nie uwzględniono przy tworzeniu listy. Dlaczego? O tym piszę pod tabelą.

Kolorem niebieskim wskazałem na szczyty, które są najwyższe w należących do siebie pasmach. Powód, dla którego nie znalazły się na oficjalnej liście jest prosty: w chwili jej ustalania aktualne w tamtym czasie pomiary jako najwyższe wskazywały góry z oficjalnego zestawienia Korony Gór Polski.

Wreszcie kolorem czerwonym zaznaczyłem szczyty, co do których istnieją różne inne niedomówienia. Przedstawiam je pod tabelą.

Nowo wydzielone pasma wraz z ich szczytami:

• Góry Sanocko-Turczańskie: Jaworniki (909 m n.p.m.) lub Trohaniec (939 m n.p.m.). Niektóre źródła zaliczają pasmo Trohańca do Gór Sanocko-Turczańskich, inne do Bieszczad.
• Wzgórza Włodzickie: Włodzicka Góra (758 m n.p.m.)
• Wzgórza Lewińskie: Grodczyn (803 m n.p.m.)
• Tatry Zachodnie: Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.). W Koronie Gór Polski potraktowano Tatry jako jedno pasmo górskie, którego najwyższym szczytem są Rysy. W rzeczywistości, Tatry Wysokie i Tatry Zachodnie są dwoma odrębnymi pasmami.

Faktyczne najwyższe szczyty:

• Góry Świętokrzyskie: Skała Agaty (613 m n.p.m.) jest wyższa od Łysicy (612 m n.p.m.).
• Góry Bardzkie: Szeroka Góra (766 m n.p.m.) jest wyższa od Kłodzkiej Góry (757 m n.p.m.).
• Góry Wałbrzyskie: Borowa (853 m n.p.m.) jest wyższa od Chełmca (851 m n.p.m.), którego wysokość z jakiegoś powodu zmierzono wraz z… wieżą widokową.
• Góry Bystrzyckie: Sasanka (985 m n.p.m.) jest wyższa od Jagodnej (977 m n.p.m.).

Kontrowersyjne pasma górskie:

• Góry Złote i Góry Bialskie: Te góry są źródłem największego chaosu w Koronie Gór Polski.
  Góry Bialskie są częścią Gór Złotych. Wobec tego tych pierwszych w ogóle nie powinno być w zestawieniu.
  Z kolei najwyższym szczytem powinien być… uwaga! Ani Kowadło z Gór Złotych, ani Rudawiec z Gór Bialskich! Otóż od Rudawca (1112 m n.p.m.) są wyższe dwa szczyty: Brusek (1116 lub 1124 m n.p.m.) i Postawna (1117 m n.p.m.).

  Dlaczego wobec tego to jeden z nich nie został wybrany? Bo nie prowadził na nie żaden znakowany szlak turystyczny. I wciąż nie prowadzi, jednak na obydwa szczyty można się bez większych problemów dostać nartostradą. Dlatego ja zdecydowałem się je umieścić w tym zestawieniu.

  Załóżmy jednak przez chwilę, że podział na Góry Złote i Góry Bialskie jest słuszny. W takiej sytuacji najwyższym szczytem Gór Bialskich powinien być Brusek lub Postawna.

  Co z Górami Złotymi? Jak być może się domyślacie, ich najwyższym szczytem wcale nie jest Kowadło.

  Otóż do Gór Złotych należy m.in. Smrek Trójkrajny. Wysokość 1107 m n.p.m. daje mu pierwszeństwo przed Kowadłem (989 m n.p.m.) w zmaganiach o tytuł najwyższego szczytu Korony Gór Polski. Na Smrek Trójkrajny można dojść żółtym szlakiem turystycznym.

  Dlaczego więc to nie on reprezentuje Góry Złote?

  Najprawdopodobniej z powodu niedomówień co do faktycznego przebiegu granicy między Górami Złotymi i Górami Bialskimi.

  Możliwe też, że wzięto pod uwagę fakt, że Kowadło jest szczytem ciekawszym od całkowicie zalesionego i pozbawionego widoków Smreka Trójkrajnego.

• Beskid Makowski. Według Korony Gór Polski najwyższym szczytem Beskidu Makowskiego jest Lubomir (904 m n.p.m.). Inne źródła zaliczają go już jednak do Beskidu Wyspowego. W takiej sytuacji za najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego należy uznać Mędralową (1169 m n.p.m.)
• Góry Kaczawskie. W tym wypadku są aż 4 szczyty, które “walczą” o tytuł najwyższego. Oficjalnie jest nim Skopiec (718 m n.p.m.), który wyprzedził swego czasu Baraniec. Ostatnie pomiary wykazały jednak, że to Baraniec jest wyższy (720 m n.p.m.). Wykazały też jednak, że najwyższa jest najprawdopodobniej Góra Folwarczna (Maślak), która liczy sobie 722 m n.p.m. Część źródeł wskazuje też na Okole (718 m n.p.m.).

Co robić, jeśli w zestawieniu panuje taki chaos?

To już zależy od Ciebie:

• możesz “zaliczyć” wyłącznie oficjalne szczyty z listy Korony Gór Polski (i musisz, jeśli chcesz zdobyć ten tytuł)
• możesz “przy okazji” zdobyć również szczyty nieoficjalne, jeśli interesuje Cię nie sam tytuł, a zdobycie najwyższych szczytów.
• możesz też po prostu cieszyć się górskimi wędrówkami po polskich górach nie przejmując się takimi drobiazgami 🙂

Historia Korony Gór Polski

13 grudnia 1997 r. został założony Klub Zdobywców Korony Gór Polski. Wraz z Klubem do życia powstała idea Korony Gór Polski – 28 (niekoniecznie) najwyższych szczytów wszystkich pasm górskich leżących na obszarze naszego kraju.

Osoby chętne do zdobycia oficjalnego tytułu Zdobywcy Korony Gór Polski muszą wejść na każdy z tych szczytów. Każdorazowo należy taki fakt potwierdzać w specjalnej książeczce. Podczas wypraw turysta musi odwiedzić Pieniny, Karpaty i Góry Świętokrzyskie. Do pokonania czeka łącznie ponad 30 tysięcy metrów przewyższenia.

 Najważniejsze zasady

1. Szczyty zdobyte przed przystąpieniem do Klubu nie są zaliczane przy ubieganiu się o tytuł Zdobywcy
2. Potwierdzenia zbiera się w książecze Korony Gór Polski. Za potwierdzenie uznaje się fotografię wykonaną na szczycie wraz z pieczątką schroniska, placówki lub innej firmy mającej siedzibę na szczycie.
3. Jeżeli na szczycie nie ma możliwości zdobycia pieczątki, to dopuszcza się potwierdzenie pieczątką z miejscowości najbliższej szczytowi.
4. Alternatywnym sposobem potwierdzenia wyprawy jest pieczęć i podpis uprawnionego członka Loży Zdobywców.
5. Każda wyprawa powinna być odbywana siłą własnych mięśni. Rower i narty spełniają tę definicję, samochód, motor itp. – nie.